Mashruuca Kala-Qaybinta iyo Saameynta uu ku Leeyahay Dunida Muslimka

Sanadihii u dambeeyay, dunida Muslimka waxa ay wajahaysay caqabado is-biirsaday oo isugu jira colaado sokeeye, burbur dowladeed iyo faragelin shisheeye.

Khilaafaadkan is-daba-joogga ah ma aha kuwo si kadis ah u dhashay oo keliya, balse waxaa isa soo taraya aragtida sheegaysa in ay ka dambeeyaan mashruuc nidaamsan oo ku dhisan kala-qaybin, hurin colaad iyo wiiqid dowladnimo.

Sida ay tilmaamayaan falanqeeyayaal siyaasadeed iyo saxafiyiin caalami ah, mashruucan waxa uu ku shaqeeyaa hal istaraatijiyad oo cad:

in khilaafaadka gudaha lagu sii shido, lana abuuro kooxo hubeysan ama hoggaamiyeyaal isdiidan, si waddan kasta loogu rogo goob dagaal oo aan awood u lahayn inuu ka hor istaago dano shisheeye.

Natiijada ka dhalata ayaa ah dalal daciifa, bulsho kala jabta, iyo mustaqbal mugdi ah oo jiilasha soo koraya.

Dalal badan ayaa tusaale cad u noqday aragtidan. Liibiya, Soomaaliya, Suudaan, Yemen, Suuriya iyo Falastiin (gaar ahaan Qazza) waxay la daalaa dhacayaan dagaallo daba-dheeraaday, kuwaas oo burburiyay hay’adihii dowladeed, isla markaana horseeday barakac, saboolnimo iyo naf-hurnimo ballaaran.

Xaaladahan ayaa abuura jawi ay ku faa’iidaystaan quwadaha doonaya in ay ilaashadaan danahooda istaraatiijiyadeed, iyagoo ka faa’iidaysanaya kala qaybsanaanta gudaha.

Dhanka kale, falanqeeyayaashu waxay carrabka ku adkeeyaan in mas’uuliyaddu aysan ku koobnayn faragelinta dibadda oo keliya. Waxaa sidoo kale door ku leh hoggaan-xumo, musuqmaasuq, caddaalad darro bulsho iyo kala fogaansho siyaasadeed oo gudaha ah.

Gebogebadii, badbaadada dunida Muslimka iyo dalalka colaadaha la daalaa dhacaya waxay ku xiran tahay wacyigelin, midnimo bulsho, iyo dhisidda hay’ado dowladeed oo cadaalad ku dhisan.

Fahamka xeeladaha kala-qaybinta iyo ka hortaggooda ayaa ah tallaabada ugu horreysa ee lagu gaari karo xasillooni waarta.